dostateczn|y

Ⅰ adj. 1. (wystarczający) [fundusze, ilość, powód, motywacja] sufficient, adequate

- nie było dostatecznych powodów do wszczęcia śledztwa they didn’t have adequate a. sufficient grounds to start an investigation

- pomieszczenie dostateczne dla pięćdziesięciu osób a room large enough for 50 people

- pieniądze dostateczne do kupna samochodu enough money to buy a car

2. Szkol. ocena dostateczna pass mark, C 3. Log. [warunek] sufficient Ⅱ m (ocena) pass mark, C